Huis aan kant, kinderen aan het schoolwerk. De was hangt buiten. Thuis opgesloten zitten begint langzaam zijn routine te vinden. Nu maar hopen dat iedereen mee doet en de piek na volgende week wat afvlakt. Voorlopig is er nog genoeg te doen en hoeven we ons niet te vervelen. Wij hebben vooralsnog geluk. Of de term zoals gisteravond gehoord 'sitzkrieg' op zijn plaats is, ik vind de vergelijkingen die getrokken worden met de dagen vanaf eind oktober 1939 tot mei 1940 niet op zijn plaats. Corona is erg, maar de vergelijking met de holocaust. Nee, het komt vrees ik niet in de buurt van wat onze voorouders hebben moeten doorstaan. Ik hoop ook maar dat dat ons bespaart blijft. Voor nu, blijven we lekker thuis, ik schenk nog eens een kop koffie en we houden de moed er in.

via Instagram